Bedreiging plattelandsleven

De vee-industrie is een wereldwijd probleem, maar er zijn ook lokale gevolgen voor de boeren en de mensen die in de buurt van de vee-fabrieken wonen. 

Giftige gassen

Stof en giftige gassen, zoals zwavel en ammoniak, kunnen de luchtkwaliteit verminderen en ademhalingsproblemen veroorzaken. Dergelijke stoffen kunnen afkomstig zijn van de dieren zelf, hun voedsel, urine of ontlasting. Dit kan schadelijk zijn voor de boeren, kinderen en andere mensen op de boerderij. Het is bewezen dat minstens 25% van de boeren in de intensieve varkenshouderij ademhalingsproblemen heeft, zoals bronchitis, slijmvliesontsteking en astma. De manier waarop de gewassen voor de dieren worden verbouwd in de intensieve veehouderij kan ook gevaarlijk zijn, vooral in de ontwikkelingslanden waar de wetten minder streng zijn. In enkele Zuid-Amerikaanse landen veroorzaken de chemicaliën die soms gebruikt worden bij het verbouwen van soja – zoals landbouwgif, onkruidverdelger en bestrijdingsmiddelen –  regelmatig acute en chronische gezondheidsproblemen.

Slecht nieuws voor boeren

Door de toenemende automatisering en industrialisering in de Europese veehouderij stijgt de druk op boeren. Al langere tijd neemt het aantal boeren en werknemers in de agrarische sector af. In 2010 werd bekend dat de werkgelegenheid in de Agrarische sector tussen 2000 en 2009 is afgenomen met 25%.

Geschat wordt dat in Europa bijna elke minuut een boer stopt met zijn bedrijf.

De lokale economie lijdt eronder

De lokale bevolking lijdt ook onder de gevolgen van de vee-industrie. Er zijn aanwijzingen dat het vergroten van kleine boerderijen een nadelige invloed heeft op de lokale gemeenschap. Volgens een Britse onderzoekscommissie, verslechtert de sociale samenhang binnen een lokale gemeenschap zodra vee-fabrieken in de plaats komen van de familie boerderijen. Dit komt voor een groot deel doordat de vee-industrie meer is geautomatiseerd, waardoor er een groeiende vraag is naar tijdelijke krachten of migranten die lagere lonen accepteren. Wetenschappers schreven in 2007 dat de komst van grootschalige, intensieve veehouderij geld uit gemeenschappen wegzuigt, terwijl familiebedrijven er juist voor zorgen dat geld binnen een gemeenschap blijft circuleren. In Paraguay worden de vele soja plantages bijna allemaal beheerd door grote landeigenaren en bedrijven. Het zaaien en oogsten op deze plantages wordt uitgevoerd door machines, met als gevolg dat er minder mensen werk kunnen krijgen. Velen moeten het platteland verlaten om werk te gaan zoeken in de steden. Soms worden de mensen zelfs gedwongen om hun land te verlaten om ruimte vrij te maken om gewassen voor veevoer te verbouwen.

Het aantal conflicten om het beheer van akkerland in Brazilië steeg tussen 1997 en 2005 met 10% . In Maranhão steeg de productie van soja in een hoog tempo,
maar ook het aantal geweldsincidenten steeg van 19 in 1997 naar 146 in 2005.