Voor zijn boek 'Farmageddon' reisde Philip Lymbery, CEO van Compassion in World Farming, de wereld rond. In China bezocht hij misschien wel de grootste varkenshouderij ter wereld. In dit blog lees je wat voorafging aan het bezoek.

"Dit is enorm. Dit is overweldigend. Veel groter dan je kan vinden in Europa."

Onze paspoorten

Na een lange dag op het Chinese platteland, keerden we terug naar ons hotel. Ik weet dat het communistische regime in China nog steeds in elk dorp actief is, hoe afgelegen het dorp ook is. Maar om eerlijk te zijn, heb ik me daar niet zo druk over gemaakt. Dat had ik wel moeten doen. Tijdens een urenlang gesprek met dorpsbewoners in de buurt van een megastal, heeft de politie onze paspoorten in beslag genomen. Ze wilden weten wie we waren en wat we wilden. We konden weinig doen.

Nieuwe vrienden?

Het hotel zorgde goed voor ons. We werden naar een privé-eetkamer gebracht met extra service. Mijn onderzoeksteam en ik gingen zitten en bekeken het menu. De vertegenwoordiger van Compassion in World Farming (CIWF) in China, Jeff Zhou, informeerde bij de receptie naar onze paspoorten. Plotseling kwam hij de eetkamer ingelopen met een overdreven glimlach op zijn gezicht. "Goed nieuws!" riep hij uit met een stem alsof hij de loterij had gewonnen, "we hebben nieuwe vrienden gemaakt!"

Ongemakkelijke sfeer

Achter Jeff stonden een stevige man en twee dames; zij waren van de megastal. Het communistische regime blijkt bijzonder goed te werken. Plotseling werd de sfeer ongemakkelijk, de situatie leek uit de hand te gaan lopen.

Met onze beste glimlach schudden we elkaar vriendelijk de hand, ondertussen maakte ik een sprongetje. Ik volgde Jeff en pakte stoelen voor onze onverwachte gasten. We verwelkomden hen aan onze tafel, terwijl we onze verbazing probeerden te verbergen. Onze spontane gastvrijheid leek alles goed te maken, althans voor nu. Ik pakte mijn visitekaartje en gaf het aan de man, vóórdat ik mezelf en de rest van het gezelschap voorstelde.

Ik legde uit dat ik van CIWF was, een internationale dierenwelzijnsorganisatie, en dat we op een studiereis waren om meer te leren over de Chinese veehouderij, met name de varkenshouderij. Jeff vertaalde. De man stelde zich voor als de heer Chan, hoofd milieubescherming van de mega varkensfabriek.

Een boodschap

Ik maakte gebruik van de gelegenheid en vertelde over het internationale werk van CIWF, dat we samenwerken met grote, bekende voedselbedrijven. Dat we verbeteringen op het gebied van dierenwelzijn en voedselkwaliteit aanmoedigen en dat bedrijven, consumenten en dieren daarvan profiteren. Chan glimlachte. Hij vertelde ons over de milieumaatregelen van het bedrijf; hij leek te zijn gekomen met een boodschap.

Na een tijdje stond Chan op en verliet de kamer. Mijn cameraman zag hem bij de ingang van het hotel met een mobiele telefoon. Buiten stond een politiewagen met zwaailicht.

Landbouw, voedsel en voetbal

Net toen we dachten dat het verkeerd ging aflopen, keerde Chan terug, hij leek meer ontspannen. We gingen verder met eten en praatten over landbouw, China, Engeland, voedsel; zelfs over voetbal. Enthousiast toastten we samen – op nieuwe vrienden. Aan het eind van het diner, betaalde Chan de rekening. Hij regelde zelfs een bezoek aan de mega varkensfabriek , waar we deze film maakten. We schudden handen, lachten veel en namen afscheid van onze gasten. Het was een bijzondere avond. En ja, we kregen onze paspoorten terug.

Is dit de grootste varkensfabriek van de wereld?