Kapt Nederland met kooien?

Blog: Geert Laugs 5 juli

Deze week beloofde de Europese Commissie officieel een eind te maken aan het gebruik van kooien in de veehouderij. Voor eind 2023 zal ze wetsvoorstellen daartoe indienen. Europa neemt met dit historische en ambitieuze besluit opnieuw de leiding op weg naar beter dierenwelzijn. Grijpt Nederland deze kans om de veehouderij uit het slop te halen of laten we de oren hangen naar de wens van de boze boeren die alweer warm draaien voor het Malieveld?

Het besluit van de Europese Commissie was een reactie op het Europees burgerinitiatief 'End the Cage Age', dat ondertekend werd door 1,4 miljoen Europeanen en dat begin juni al ondersteund werd door een grote meerderheid van het Europees Parlement. Het is geweldig dat de Commissie nu de oproep overneemt om kooien voor onder andere legkippen, moedervarkens, kalfjes en konijnen af te schaffen. Meer dan 300 miljoen dieren per jaar zal zo een ellendig leven tussen stalen stangen of in krappe draadgazen kooitjes bespaard blijven.

Schouten bleef stil

Nu Europa het voortouw neemt om het dierenwelzijn in de veehouderij drastisch te verbeteren, is het des te interessanter om te zien hoe Nederland reageert op deze nieuwe en noodzakelijke ambitie. In de afgelopen jaren is minister Schouten, zelfs in de Tweede Kamer, nadrukkelijk gevraagd naar haar reactie op een mogelijk kooiverbod en op het 'End the Cage Age' burgerinitiatief. In Nederland zitten immers ook nog miljoenen kippen, konijnen en moedervarkens achter tralies. Maar telkens bleef het stil. Zelfs half juni, toen we haar het officiële certificaat overhandigden waaruit blijkt dat bijna 154.000 Nederlanders het initiatief ondertekenden, bekende zij geen kleur en zei ze eerst het standpunt van de Europese Commissie af te willen wachten.

Meer dan dierenwelzijn

Dat is opmerkelijk voor een minister die zich zo ingezet heeft voor de omschakeling naar kringlooplandbouw. Afschaffing van de kooien in de veehouderij reikt namelijk nog veel verder dan het verbeteren van dierenwelzijn. Dierenwelzijn is immers een integraal onderdeel van duurzaamheid. Kooien maken het mogelijk dieren veel dichter op elkaar te houden dan de directe omgeving van de boerderij kan ondersteunen. Zo zijn zij een belangrijke pijler onder de industriële veehouderij die niet alleen dicht bij de boerderij, maar zelfs op andere continenten, schadelijk is voor milieu, natuur en klimaat. Tijdens de presentatie door de Europese Commissie stelde Eurocommissaris Kyriakides dan ook nadrukkelijk dat omschakeling naar een veehouderij zonder kooien nog meer positieve gevolgen heeft dan alleen beter dierenwelzijn: ze is goed voor de gezondheid van dieren, voor de voedselkwaliteit en voor het milieu. Ze biedt boeren een geweldige kans tegemoet te komen aan de zorgen van consumenten op dit gebied en te profiteren van de programma's en de financiële steun die Europa op zal zetten om de overgang naar een duurzame veehouderij zonder kooien te ondersteunen.

Meer ambitie nodig

In een week waarin de stikstofcrisis weer de volle aandacht trekt en waarin voor de zoveelste keer schokkende beelden uit een van onze slachthuizen lekken, wordt door de uitgesproken ambitie van de EU eens te meer duidelijk dat ‘business as usual’ geen soelaas biedt om uit de diepe crisis te komen waarin de Nederlandse vee-industrie verkeert. Een einde aan de kooien in onze veehouderij helpt daarbij wel: het is een belangrijke eerste stap naar een duurzame veehouderij, met veel minder dieren, die allemaal naar buiten kunnen. Nu Europa ambitie toont mag Nederland niet langer achterblijven. Ik hoop dan ook dat minister Schouten én de nieuwe regering snel en van harte zullen kiezen voor een kleinere, duurzame en levensvatbare veehouderij, uiteraard zonder kooien.

Geert Laugs - Directeur Compassion in World Farming Nederland