Pangolins en pandemieën

20-2-2021

Door global CEO van Compassion in World Farming Philip Lymbery. Vertaling van zijn Engelstalig blog Pangolins And Pandemics door Surrey Translations Bureau. 

Het is moeilijk een ander zoogdier te vinden waar meer op wordt gejaagd of wat meer betoverend is dan het schubdier alias de pangolin.

Vandaag, 20 februari, is het wereldschubdierendag. Een kans voor ons allemaal om de aandacht wereldwijd te vestigen op de tragische omstandigheden van dit unieke, prachtige wezentje. Omstandigheden veroorzaakt door de mensheid die bijna zeker zullen leiden tot het uitsterven van deze zachtaardige, schuwe soort.

Er zijn maar weinig mensen die ooit al een schubdier gezien hebben. Terwijl er acht soorten van het geschubd zoogdier dat verwant is aan miereneters en gordeldieren voorkomen op twee verschillende continenten: Afrika en Azië.

Zij hebben de tragische eer het meest verhandelde zoogdier ter wereld te zijn. In 2019 werden naar schatting 195.000 schubdieren verhandeld voor hun schubben (Challender, et. al, 2020).

Op de Aziatische consumentenmarkten wordt het vlees van een schubdier gezien als een delicatesse. De schubben worden in de traditionele geneeskunde en bij volksgeneeswijzen gebruikt voor de behandeling van een hele reeks kwalen, van astma tot reuma en artritis. Hoewel de schubben van schubdieren gemaakt zijn van keratine, dezelfde stof als menselijke nagels, worden ze al eeuwenlang in de Chinese geneeskunde gebruikt. De medicinale waarde van de schubben is echter nog nooit bewezen.

Het is moeilijk voor te stellen dat, volgens de African Pangolin Working Group, alleen al in 2018 48 ton schubben van Afrikaanse schubdieren door de Aziatische autoriteiten zijn onderschept. 48 ton! Het is een ontnuchterend cijfer als je bedenkt dat elk schubdier maar 70 schubben heeft die zeer weinig wegen en dat 48 ton ook maar een deeltje is van de totale hoeveelheid verhandelde schubben.

De wreedheid die schubdieren tijdens de handel ondergaan is enorm. Na hun vangst worden de dieren vaak een week tot 10 dagen zonder voedsel in gevangenschap gehouden en levend bewaard in alles van plastic zakken tot een vat vol zelfgemaakt bier, zoals het lot van één specifiek Afrikaans schubdier. Je kunt je niet voorstellen op welke wrede wijze de dieren worden gedood en van hun schubben worden ontdaan.

Begin 2020 werd het schubdier genoemd als het middelpunt van de pandemie-uitbraak.

Hoewel de oorsprong van Covid-19 nog steeds wordt onderzocht, was de vermoedelijke bron de voedselmarkt van Wuhan met een afdeling vol levende dieren waar vele soorten wilde en gekweekte dieren werden verkocht. Hoewel eerst werd gedacht dat vleermuizen de oorspronkelijke bron waren, zijn wetenschappers het er nu over eens dat dodelijke virussen eerder van een dier op een mens overspringen via een tussenpersoon, mogelijk een schubdier.

Dit vertoont sterke parallellen met andere virussen die via een andere weg zoals de industriële landbouw zijn ontstaan. Voorbeelden hiervan zijn de hoogpathogene stammen van de vogelgriep en de varkensgriep. De gevolgen van deze ziekten zijn verwoestend geweest en werden veroorzaakt doordat gevoelige, levende en ademende wezens, namelijk kippen en varkens, werden vastgehouden in de meest onnatuurlijke omstandigheden: gekooid, opeengepakt en opgesloten op volle boerderijen.

Hoewel de handel in schubdieren door de lockdowns vanwege het coronavirus in Afrikaanse landen een halt werd toegeroepen, gaat het nog steeds door.

Ondanks de pandemie is de illegale handel in wilde dieren wereldwijd de op drie na meest lucratieve misdaad die rechtstreeks bijdraagt tot de biodiversiteitscrisis. Professor Ray Jansen van de African Pangolin Working Group zegt hier het volgende over: "Schubdieren hebben geen natuurlijke vijanden. De mens is verantwoordelijk voor hun ondergang."

Uiteindelijk is het belangrijk te bedenken dat schubdieren een cruciale diersoort zijn. Ze zijn onlosmakelijk verbonden met ons ecosysteem en zijn van essentieel belang voor het evenwicht van de biodiversiteit op onze planeet. Eco-gids Ghislain Ngongo Njibadi, die werkzaam is in Gabon (West-Afrika): "Als deze soort verdwijnt, zal het woud zeker ook sterven."

Het wordt tijd dat we stoppen met het binnendringen van wilde habitats voor commerciële hebzucht en winst. Het is tijd dat we ophouden met het uitbuiten en najagen van dieren op basis van een mythe en dat we erkennen dat het houden van dieren (wild en gefokt) in stressvolle, benauwde en gekooide omstandigheden een voedingsbodem voor ziekten is. Of het nu gaat om het schubdier of een varken in een commerciële fokkerij, de wrede omstandigheden waarin zij verkeren zijn niet alleen onmenselijk, maar vormen ook een ernstige bedreiging voor ziektes wereldwijd.

Als we iets hebben geleerd van de pandemie, en de schubdieren die er het slachtoffer van zijn geworden, dan is het wel dat bescherming van mensen ook bescherming van dieren betekent. Dieren met medeleven behandelen moet de steunpilaar zijn van een duurzame samenleving. Alleen door dat te doen beschermen we onze planeet voor de komende generaties.