Bovendien wil Spanje aquacultuur uitbreiden met nieuwe voerintensieve soorten. Het meest opvallende voorbeeld hiervan is het kweken van octopus op industriële schaal. De geplande octopuskwekerij van Nueva Pescanova op de Canarische Eilanden, zal naar verwachting ongeveer 3.000 ton per jaar produceren. Dit komt overeen met ongeveer één miljoen individuele octopussen.

Afhankelijk van de voer efficiëntie kan de introductie van octopuskweek alleen al in het eerste jaar 28.000 ton voedervis als voer nodig kunnen hebben, wat neerkomt op tussen de 0,9 en 2,1 miljard vissen. Als de productie zich ontwikkeld zoals bij andere nieuw-geïntroduceerde carnivore soorten, de productie in 2040 meer dan verdrievoudigd kan zijn tot 9.700 ton - oftewel 3,2 miljoen octopussen. Op die schaal zou de octopusproductie in 2040 tot 90.700 ton voedervis kunnen vereisen, wat neerkomt op 3 tot 7 miljard vissen, wat de wereldwijde vraag naar FMFO verder zou stimuleren.

Alternatieven voor voerintensieve aquacultuur

Aquacultuur hoeft niet voerintensief te zijn. Het kweken van laag-trofische soorten zoals mosselen, oesters, karper en zeewier, kan een bron zijn van gezonde eiwitten met minimale impact op het milieu. Dit levert zelfs ecologische voordelen op zoals koolstofopslag, waterfiltratie en het creëren van habitats. Innovatie op het gebied van voer, waaronder het gebruik van bijproducten, plantaardige olieën, algen, insectenmeel en eencellige eiwitten, kunnen bovendien helpen de afhankelijkheid van wilde vis te verminderen. Toch hebben elk van deze producten zijn eigen uitdagingen kent op het gebied van schaal, kosten, duurzaamheid en dierenwelzijn in het geval van insectenmeel. Er zijn dus mogelijkheden voor alternatieve, niet-voerintensieve aquacultuur beschikbaar, al zijn de voordelen hiervan alleen merkbaar indien dit op grotere schaal zou worden gerealiseerd.

The Growing Threat of Carnivorous Aquaculture | NL Executive Summary