Konijnen

Een vaak vergeten slachtoffer van de vee-industrie is het konijn. In Nederland wordt weinig konijnenvlees gegeten, maar in andere landen staat het vaak op het menu. Naar schatting worden in Europa zo'n 120 miljoen konijnen voor hun vlees gehouden. Vooral in Frankrijk, Italië en Spanje is de konijnenindustrie groot. De dieren zitten bijna allemaal opgesloten in krappe kooien.

Gangen en holen: natuurlijk gedrag

Van nature leven konijnen in groepen. Zo'n groep bestaat vaak uit 2 tot 9 vrouwtjes en 1 tot 3 mannetjes plus de jongen. Ze leven in soms complexe holen- en gangenstelsels, die ze verdedigen tegen andere groepen en roofdieren. De ruimtes in het stelsel dienen om te rusten, te schuilen en om de jongen groot te brengen. De vrouwtjes werpen hun jongen in een nest en laten hen dan vrij snel alleen.

De realiteit van batterijkooien

Het leven van konijnen in de Europese vee-industrie is heel anders dan in het wild. De dieren leven vaak in draadgazen kooien, die nog het meest lijken op de kale legbatterij. Deze wrede kippenkooien zijn in de EU echter sinds 2012 verboden. Vaak zijn de 'batterijkooien' voor konijnen niet hoger dan 30 cm., waardoor de dieren altijd gebukt staan. Ook zijn de kooien zo krap dat de dieren niet languit kunnen liggen, laat staan rennen en huppelen, zoals ze van nature graag doen. Door het gebrek aan afleiding in deze kale omgeving ontstaat vaak abnormaal gedrag. Ook hebben de dieren vaak problemen aan de voetzolen doordat ze de hele dag op draadgazen bodems staan.

Gezondheidsproblemen en hoge uitval

Konijnen zijn erg gevoelig voor ziekten. Zo'n 20% van de dieren gaat dood voordat ze de slachtleeftijd hebben bereikt. Op één bedrijf leven zowel voedsters (vrouwtjes die de jongen ter wereld brengen), rammen (mannetjes) en vleeskonijnen (de jongen die in enkele weken vetgemest worden om te worden geslacht). Veel konijnenhouders streven ernaar alle jongen gelijktijdig geboren te laten worden en af te voeren naar de slacht. Daarom worden de voedsters vaak kunstmatig geïnsemineerd.

Konijnenhouderij in Nederland 

In Nederland is de konijnenhouderij relatief klein. In ons land worden per jaar ongeveer 1,5 miljoen konijnen gehouden. Omdat er in Nederland geen slachthuis voor konijnen is, worden de dieren in Frankrijk en België geslacht. Het transport van de konijnen kan lang duren, omdat de veewagen op één trip vaak bij meer bedrijven stopt om konijnen in te laden.

Welzijnsinitiatieven voor konijnen in Nederland en België

In Nederland en België zijn de laatste jaren initiatieven genomen om het welzijn van konijnen te verbeteren. In Nederland zijn afspraken gemaakt over grotere kooien, betere vloeren en het verstrekken van afleidingsmateriaal. Ondanks de verbeteringen is het dierenwelzijn in deze ‘welzijnskooien’ nog steeds zeer slecht. De dieren komen nooit buiten en hebben ook hier veel te weinig ruimte voor natuurlijk gedrag, zoals huppelen, graven of zich verstoppen. Veel konijnen lijden door ziekte en verwondingen, en de sterfte is hoog. Ook zijn er bedrijven waarbij de konijnen in groepen leven, het zogenaamde ‘parksysteem.’ De dieren komen niet buiten, maar hebben een stuk meer ruimte en afleidingsmateriaal. In België is het parksysteem sinds 1 januari 2016 verplicht.