Over de grens

26-5-2014

BLOG: Geert Laugs - 27 mei 2014 

Vorige week ging ik op bezoek bij de vee-industrie. Ik bezocht VIV-Europe in Utrecht.

Vroeger stond VIV voor: Vakbeurs voor de Intensieve Veehouderij. Het was een jaarlijkse, vooral Nederlandse tentoonstelling waar bussen vol boeren kwamen kijken naar de nieuwste legbatterijen, kalverhokken en varkenskooien. Na afloop vonden de bezoekers elkaar aan de bar, waar je alle Nederlandse dialecten kon horen.

Nu is VIV een carrousel van veehouderij-tentoonstellingen die afwisselend in alle delen van de wereld worden gehouden. Je hoort er allerlei talen: Arabisch, Chinees, Russisch, maar vooral veel Engels. Wat niet veranderd is: je ziet er de nieuwste ontwikkelingen en producten voor de vee-industrie, variërend van injectiespuiten voor koeien tot geautomatiseerde slachtlijnen voor vleeskuikens.

Kooien

Dit jaar was VIV weer eens neergestreken op het oude nest: de Jaarbeurs in Utrecht en daarom ging ik kijken wat er nu zoal aan nieuws te zien was. Ik zag er onder andere Chinese stands met farmaceutische producten. Voerfabrieken uit de hele wereld showden hun wondervoer, waardoor dieren snel groeien. Maar mijn belangstelling ging vooral uit naar kooien. Vooral voor kippen waren dat er heel erg veel.

Het lijkt een eenvoudig product, maar een rondje VIV leert anders. Er zijn speciale kooien voor hanen, voor ouderdieren en natuurlijk voor legkippen. Ik zag de nieuwste 'koloniekooien', die nu de minimumnorm zijn in Nederland, maar ook de oude, kale legbatterij. Deze kooien zijn zo wreed en minimaal uitgevoerd dat ze –dankzij onze campagne- in Europa niet meer gebruikt mogen worden. Niettemin bieden Europese producenten ze nog steeds te koop aan, aan belangstellenden uit andere werelddelen. Ik las dat de kooien immers 'uitstekend geschikt zijn voor een warm klimaat'..

Geen dieren

Uiteraard waren alle kooien schoon en verkeerden ze in een glimmende showroomconditie, en anders dan vroeger, was er geen levend dier te bekennen in de immense expositiehallen van de Jaarbeurs. Van het dierenleed dat veroorzaakt wordt door de vee-industrie viel op het éérste gezicht weinig te bespeuren. Wel maakten veel exposanten mooie sier met gladde animatiefilmpjes, die lieten zien hoe slim hun apparaten bijdragen aan de industriële verwerking van een dier tot vlees.

Lopende band

Toch was één fabrikant minder verhullend. Een Russisch bedrijf toonde een kooisysteem voor vleeskuikens. Deze nieuwigheid werd vier jaar geleden voor het eerst door twee bedrijven op VIV getoond, maar is nu door bijna alle kooifabrikanten overgenomen. In zo'n systeem, dat nog het meest op een traditionele legbatterij lijkt, zitten plofkippen in krappe kooien boven elkaar, laag boven laag. Vooral wanneer de snel groeiende dieren wat ouder zijn raakt de kooi overvol en kunnen de kuikens geen kant meer op. Het nieuwe aan dit Russische systeem was de volledige geautomatiseerde manier waarop de dieren werden gevangen: 'robotized bird harvesting', zoals de fabrikant het noemde. Op een schaamteloze video was te zien hoe een deel van de vloer uit de kooi werd geschoven en hoe de kansloze dieren door een schuif op de lopende band werden gedrukt die eerder nog hun uitwerpselen had afgevoerd. Daarna kwamen de dieren op een andere lopende band terecht, werden ze in krappe kratten gepropt en in vrachtwagens naar de slachterij gebracht. Een triest en schokkend voorbeeld van de omgang met dieren die eigen is aan de vee-industrie.

Over de grens

VIV Europe maakte mij opnieuw duidelijk hoezeer de vee-industrie 'over de grens' gaat. Als een olievlek verspreidt ze zich over de wereld. Overal verschijnen nieuwe vee-fabrieken, van een omvang die we ons in Nederland nauwelijks kunnen voorstellen. En in die giga-industrie worden miljarden dieren zonder enig respect behandeld. Alsof het zou gaan om bloemkolen of bakstenen en niet om levende wezens met gevoel. Ook dat gaat over de grens!

Geert Laugs - Directeur Compassion in World Farming Nederland